O tym, że są rzeczy w życiu nie poddające się upływowi czasu

Stałość

„Na zboczu góry siadam przy sośnie,

wokół szum lasu co w trudnej ziemi rośnie.

Tu słońce w splotach korzeni migoce,

coś się jakby tworzy, rosną emocje.

Dusza pomału się pięknem wypełnia

a mnie ogarnia spokojna szczęścia pełnia.

Zapach upaja me wszystkie zmysły,

gra światła i cieni zaklęte w ciszy.

Słońce migoce, wiersz się układa,

obrazy lasu w słów parę składa.

Lat tysiące przeszło, góry opoką stoją,

burze i deszcze złagodzą spokojem.

Nie wzruszy góry trzęsienie ziemi,

lata przeminą i nic się nie zmieni”